ลักษณะคำประพันธ์ : กลอนดอกสร้อย
น้ำเอ๋ยน้ำคำ หวานล้ำเลิศรสเลอหวาน
ลิ้มรสยิ่งล้ำน้ำตาล หน่อยนานขื่นขมระทมใจ
วาจาปราศรัยใจมนุษย์ สุดจะเชื่อชิดสนิทได้
หวานนักมักเปรี้ยวแปรไป ปากกับใจน้อยนักจักตรงกัน
คำแปล
น้ำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานที่ดังกับน้ำตาล ของมนุษย์ไม่สามารถเชื่่อได้หมด ความหวานนั้นอาจเปลี่ยนเป็นเปรี้ยวได้ ปากกับใจนั้นไม่ตรงกัน
ความหมาย
คำพูดของมนุษย์ที่หวานไพเราะอาจไม่สามารถเชื่อใจได้เสมอ
สาเหตุที่ประทับใจ
เป็นกลอนที่สอนชีวิตและไปกลอนที่ไพเราะ
การนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
เป็นกลอนที่สอนชีวิตในการเชื่อใจคนอื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น